Ott 5, 2015 - Poesie in Vernacolo    No Comments

“ ZÌ DUMUÈNECHË E ZÁ MECHÈLENË “

Mezza a lù schìurë

nà vàucë predecàvë,

passennë sàttë lu lambìaunë

la faccë z’è reschiaràtë,

l’arcànascë e zà Mechèlenë.

Accumbagnàtë da la ciacciacòlë,

ca… dirèttë, dirèttë ‘ndràvë a la candènë,

arpiè lù muarètë zì Dumuènichë.

Trèštë deštènë

attuccatë a zà Mechèlenë,

pë marètë Dumuènichë

ca sàrë e matènë

bàvë lù vuènë.

Dòppë nù ccàunë sònnë ariscìutë,

zà Mechèlenë deciàvë,

accusciè nin zë po jë annendë,

tì arraggiàunë Mechelè,

ariàmë arretë

ardràmë a la candènë.

 

Stefano Marchetta

Condividi!

Got anything to say? Go ahead and leave a comment!

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

desorbo.melania@mailxu.com