Raccontato in VERNACOLO 
No Comments LA GIÒŠTRË
LA GIÒŠTRË
Më truvùavë annenda a lu cumùiunë canda sò ‘ngundràtë
Umbùertë tuttë fasciate tuttë ciùppuchènnë e ‘nghë
la fàccë smèrchìglietë
<< Chë të successë? >>
<< Lu iurnë dë SÀNDË VETÀLË, ma ‘nzàccatë sattë na muceclàttë, mendrë m’àrzàvë na machenë m’àrriettatë ‘ndèrrë>>
<< Frèchetë>> sò dettë jè.
<< Në jè finìutë accuscë, stàvë angàurë ‘ndùndetë ca na màchenë dë lë carabbìnirë ma stìcchiatë e sibbutë nu camië dë lë pumbùirë ma passatë assaprë, në sò fattë ‘ndèmbë a decë ohië ca na carrozzë ‘nghë quattrë cavèllë ma sbàlanzatë>>
<<Frèchetë cumbùa >>
<< Aspìttë, më erë quasë arzàtë, štàvë tuttë ardrùnuatë,
candë n’apparecchië më arruvuètë ‘ngòllë>>
<<Ma ‘ngnà së fattë a salvàrtë?>>
<<ÀNNË FERMÌTË LA GIÒŠTRË >>
Stefano Marchetta
