Ott 19, 2014 - Poesie in Vernacolo    No Comments

“ LÙ RUSPUÈTTË “

‘Nà vòddë,

lë vuàjunë cresciàvanë

sàttë a la càppë dë lë pèdrë ,

gnè lë pigginìllë sàttë a la vròcchë,

aspettavanë lù tùrnë lòrë

pë devendà ùmmenë.

Mò,

tùttë fànnë essë,

tùttë sànnë fa’ essë,

tùttë capèscë essë.

Niscìunë sèrvë cchì,

lë vìcchië

pë prèmë.

Quàštë peccà,

li uàhiunë cràscenë

sènzë lu ruspuèttë.

 

Stefano Marchetta

Condividi!

Got anything to say? Go ahead and leave a comment!

Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.

romulus.mindy